MISSIE ————————
Via Andries Zorgt heb ik de missie om:
Je te ondersteunen om deze moeilijke periode zo draaglijk mogelijk te maken, je moeilijkheden en verdriet hanteerbaar te maken, je te begeleiden naar de persoon die je graag wil zijn of wil worden.
Het taboe op psychische kwetsbaarheid op deze manier mee te helpen doorbreken.
Mee te bouwen aan een wereld die kwetsbaarheid en verbondenheid als positieve aspecten van het leven ziet, niet als een teken van zwakte en afhankelijkheid.
VISIE ————————
Individuele succesmaatschappij
We leven in een cultuur die weinig geduld heeft met onvolmaaktheden. Dit legt bewust en onbewust veel druk om naar perfectie te streven en om sterk te zijn, om je zeker niet kwetsbaar te tonen naar de buitenwereld toe. Deze individuele succesmaatschappij waarbij geluk haast een ononderbroken toestand zou moeten zijn, laat niet veel ruimte om te praten over kwetsbaarheid en verdriet.
Tegen de stroom in
Vanuit de buitenwereld nemen we dit ongeduld over en bekritiseren we onszelf dat we niet voldoen aan het onrealistische ideaalbeeld dat ons wordt opgedrongen. Er is in onze cultuur nog bijzonder veel taboe over psychische en andere moeilijkheden. Hierover praten vergt dus bijzonder veel moed, je moet tegen de stroom ingaan. Dit vraagt heel veel energie.
tot bloei komen
Het rijpende korenveld zie ik als een metafoor om aan te geven dat er in de toekomst geoogst kan worden, ook al is de weg er naartoe soms moeizaam en lang. Moeilijkheden of grote veranderingen in je leven kunnen de overgang zijn naar een andere manier van leven, een andere manier van naar jezelf te kijken, zodat je dichter bij jezelf komt. De brug van Manet vind ik een mooi zinnebeeld voor deze overgang. De brug boven de vijver met waterlelies. Deze plant ontluikt vanuit de moerassige ondergrond, vanuit de modder, tot een prachtige bloem die tot bloei komt en zijn schoonheid fier aan de buitenwereld toont.
zaaien en oogsten
Steeds heb ik het een voorrecht gevonden om mensen in een zorgcontext te mogen ondersteunen en begeleiden. Deze vorm van verbonden omgaan met mekaar is voor mij een sterke bron van zingeving in mijn leven. Gustave van de Woestyne, kunstschilder van de Latemse Scholen, schilderde deze zaaier op een achtergrond van bladgoud, om zijn diep respect uit te drukken voor iemand die in moeilijke omstandigheden zo goed mogelijk zaait om later te kunnen oogsten.
verbondenheid
Mijn respect en bewondering zijn dan ook groot als mensen toch de kracht en moed vinden om op een authentieke manier aan te geven dat ze moeilijkheden en verdriet ervaren in hun leven. Het zijn deze mensen die gekoesterd moeten worden, die onze maatschappij vermenselijken, die warmte en verbondenheid creëren.
Het is dankzij ‘de andere’ dat ons leven betekenis krijgt, we kunnen en mogen mens-zijn. We zijn allemaal afhankelijk van mekaar al wordt er in deze steeds individualistischer wordende maatschappij vaak een andere boodschap verkondigd.